750.080Pre Corona: Day at the Park Jozi style
Het is een tijdje geleden.. pre Corona, toen er nog festivals werden georganiseerd, maar ik wilde jullie deze blog toch niet onthouden. Zoals we in Nederland een Day at the Park hadden, zo heeft Johannesburg zijn eigen versie onder dezelfde naam. Ik ging er dan ook een beetje van uit dat het van hetzelfde laken en pak zou zijn als het festival in Amsterdam. Same but different zullen we maar zeggen… Om maar met de overeenkomsten te beginnen: beide festivals zijn in een park en dragen dezelfde naam. That’s it. Verder verschillen ze dag en nacht...
Hippe hipsters versus familie-uitje
Als eerste was de Amsterdamse versie vooral bedoeld voor mensen tussen de 20-35 jaar en kwamen vooral de hippe hipsters er op af. Zien en gezien worden. In Johannesburg is het festival bedoeld voor de hele familie. Het begint dan ook al om 9 uur ’s ochtends en je ziet dus mensen van alle rangen en standen; zwart, wit, tieners die voor het eerst op een festival zijn en de hele tijd rondlopen, bang om wat te missen, families die met picknickmanden en parasols genieten van een dagje park.
Festival outfit
Ik geloof niet dat ze hier in Zuid-Afrika al gehoord hebben van ‘de’ festival outfit. Geen bloemen in het haar, grote zonnebrillen of zwierige jurken met als motto ‘ik probeer er zo boho mogelijk uit te zien, heb uren aan mijn outfit besteed, maar doe net alsof ik dit zo uit mijn kast heb gepakt’. Tsja, gelukkig heb je hier dan wel de zwarte bevolking die geen festival nodig heeft om te laten zien dat ze swagger hebben. Onze blanke medemens daarentegen.. die heeft nog wel wat hulp nodig, zeker in Johannesburg.
Stay between the lines!
In het grasveld waren in het blauw vakken geverfd. Vakken waar je kan zitten, vakken waar je kan staan en vakken waar je mag lopen. En tot mijn grote verbazing houden mensen zich hier daar ook aan! Bevind je je in een zit vak, dan zie je de mensen ook netjes op een kleedje op de grond zitten. In het sta vak staan de mensen keurig naar het podium te kijken en in de ‘loopvakken’ zit inderdaad ook niemand. Wat een burgerlijke gehoorzaamheid!
Paul Kalkbrenner versus Desmond and the Tutu’s
Geen dance acts op het hoofdpodium bij een ondergaande zon maar lekker commerciële muziek! Bands uit de top 40 van Zuid-Afrika zien we terug op het podium: Mi casa, Lady Zamar en zonder Desmond Tutu kom je natuurlijk nergens in Afrika! Mocht je een playlist willen maken voor tijdens je vakantie, dan mogen deze drie niet ontbreken! Bij de Amsterdamse versie werden er naast de zang- en dance acts op het podium ook andere activiteiten georganiseerd om je te vermaken. Denk aan silent meditation of een carrousel om je mee terug te nemen naar je kindertijd. Bij de Jozi versie heb ik dit toch niet echt terug kunnen vinden.
Healthy food versus Fast food
Waar in Nederland healthy food het ook goed doet op festivals en de festivalgangers bereid zijn om meer te betalen voor een lekkere maaltijd is dat gedachtegoed hier nog niet helemaal ingedaald. Het enige wat je hier kan krijgen is fast food. Patat, boerewors, bunny chow and milk shakes in overvloed.
The don’ts in Afrika
Wat ik dan wel weer opvallend vond… De don’ts op dit festival. Tussen de optredens door zagen we deze voorbij komen op het grote scherm. Als eerste: no pets. Hoezo zou je je huisdier mee willen nemen naar een festival? Even je hond uitlaten in een mensenmassa die voor een podium uit zijn dak aan het gaan is? Die logica ontgaat mij volledig. Als tweede: no braai. Evident voor dit land want ze zetten echt overal hun braai neer. Als derde: no weapons. Gelukkig dat we daar nog even aan herinnerd worden want anders had ik mijn Beretta toch graag in mijn rugtasje mee willen nemen. En tenslotte: no drugs. Toch vrij onmogelijk in Nederland zou ik denken. Maar niet in Zuid-Afrika. Ik zie hier iedereen aan de alcohol in plaats van aan het water. Ik heb zelfs geen joint geroken…
Over Feliciana
In juli 2015 verhuisde Feliciana van Rotterdam naar Zuid-Afrika om een nieuw avontuur aan te gaan. Samen met haar man en zoontje woont zij nu in Johannesburg. Als vrouw, als kind van twee culturen, maar vooral als Nederlander, neemt ze je mee in haar ervaringen en verwondering over haar dagelijkse leven in Zuid-Afrika. Een prachtig land met geweldig lieve mensen en een complexe geschiedenis.
Wil je meer lezen? Klik hier dan voor Feliciana's blog.
