Skiën in Afrika

door Feliciana Groothuis

Sinterklaas is terug naar Spanje, de kerstman ligt weer in zijn bedje op de Noordpool... tijd voor het wintersportseizoen in Europa! Toen wij drie jaar geleden naar Zuid-Afrika verhuisden, was skiën niet direct het eerste waar ik aan dacht. Dus wat schetst mijn verbazing?!

Op een ampele vijf uur rijden kan je hier skiën. In Lesotho, het koninkrijkje dat geheel is omsloten door Zuid-Afrika. Het skiën schijnt er niet geweldig te zijn, maar het klinkt zo absurd dat we het wel direct op onze bucketlist hebben gezet. Deze kans kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan!

Skiën in Lesotho is niet helemaal hetzelfde als in de Franse Alpen. Als eerste is het skiseizoen hier niet van december tot en met april, maar van juni tot en met augustus. Wachten op de eerste sneeuw en de sneeuwval in de gaten houden in het dal en op de piste zit er ook niet echt bij. Ondanks dat Afriski op 3.000 meter hoogte ligt, wordt er met regelmaat gewerkt met kunstsneeuw om de piste mooi wit te houden. En dat is ook goed mogelijk want ze hebben hier ook geen honderden kilometers aan pistes, maar hooguit twee.

Ten tweede hoef je er maar vijf uur voor te rijden in plaats van tien uur. Je vertrekt met twintig graden plus in Johannesburg om vervolgens vijf uur later in de bergen aan te komen, waar het tegen het vriespunt is. Vanwege extreme weersomstandigheden ontvingen wij een persoonlijk weeralarm met het uitdrukkelijke verzoek om tussen tien en drie uur aan te komen. Tsja… Dat wordt lastig want er moet nog wel gewoon gewerkt worden.

Wij gingen dus om half zeven de grens over. De eerste eerste veertig kilometer was er niets aan de hand. Ik weet nog dat ik dacht: ‘zie je nou wel, prima weg, what’s all the fuss about?’ Maar na die veertig kilometer begon het. Er was echt heel veel sneeuw gevallen en van pekelen hebben ze in Lesotho nog niet echt gehoord.

Enfin, één stuurfoutje verder en we stonden vast. Aiiii… In het donker, in de middle of nowhere en het was KKKOUD. Gelukkig hebben we niet voor niets een 4×4 cursus gedaan. En gelukkig zijn er altijd mensen om je te helpen! Hierdoor waren wij in no time weer on our feet! Als dank hebben wij drie Basotho een lift gegeven. Drie mannen die we van mijlenver konden ruiken. Maarja, het is geven en nemen, he? Dan maar met de ramen op door de kou rijden…

Uiteindelijk arriveerden wij om kwart voor negen op onze bestemming! Ik weet niet precies wat ik had verwacht, maar de après ski was in volle gang! Er werd warme chocolademelk met rum geschonken, op het menu stonden de schnitzel en bratwurst bovenaan en wij bevonden ons tussen allemaal dronken jongelui die meer shotjes tot zich namen dan wellicht verstandig is. Nou ja, we’ve all been there… Het enige wat ik miste was Anton aus Tirol!

Maar het ging natuurlijk om het skiën. Wanneer we wakker werden en ik door het raam naar buiten keek, bleken we in een winter wonderland beland te zijn. Overal om ons heen was er sneeuw – alles wit en de lucht kraakhelder. Alsof je wakker wordt in de Alpen in plaats van Lesotho. Hoe geweldig is dat?! Er waren twee pistes geprepareerd: eentje voor mensen die al kunnen skiën en een babyweitje voor de ‘debutanten’.

Het grote verschil met Europa: hoewel hier iedereen eruit ziet alsof ze al jaren professioneel snowboarder of skiër zijn, vallen ze bijna allemaal door de mand als er daadwerkelijk iets moet worden gedaan! Hierdoor is de babywei erg druk en heel eerlijk: het is ‘instant entertainment’. Het zijn nu geen kinderen die schattig hun eerste meters door de sneeuw maken, maar vooral volwassen die constant over hun eigen benen struikelen! Leedvermaak blijft toch een heel fijn vermaak…

De andere piste is een heerlijke brede blauwe piste en daar mogen alleen mensen komen die ook kunnen skiën. En dat is goed nieuws voor mij! Want in een omgeving waar zoveel volwassenen ‘debutant’ zijn, lijk zelfs ik een goede skiër!

Over Feliciana

In juli 2015 verhuisde Feliciana van Rotterdam naar Zuid-Afrika om een nieuw avontuur aan te gaan. Samen met haar man en zoontje woont zij nu in Johannesburg. Als vrouw, als kind van twee culturen, maar vooral als Nederlander, neemt ze je mee in haar ervaringen en verwondering over haar dagelijkse leven in Zuid-Afrika. Een prachtig land met geweldig lieve mensen en een complexe geschiedenis.

Wil je meer lezen? Klik hier dan voor Feliciana's blog.

Fotocredits: Di.Malealea | Di.Malealea | Di.Malealea | Di.Malealea