Een geweldige tijd in Zuid-Afrika

Het begon allemaal op zaterdag 9 december, wanneer Dirk en Marlous een afscheidsfeestje gaven. Heel leuk met het hele studenten huis. Na het feestje ging iedereen dus de stad in naar Boston een nette tent waar een pantalon enzo vereist is. Dus daar ding iedereen nog even een keer met zijn allen los. Want dit was de laatse keer dat iedereen of zoveel mogelijk bij elkaar was dus een gezellig afscheid feestje.

De volgende dag bracht Marijn ons naar het vliegveld. Nou we hadden wat vertraging enzo komen wat laat in PE(Port Elisabeth) maar zoeken uiteindelijk even Ellen op een studente die we hebben leren kennen in het Kruger Park. Ze zou ons even leuk PE rondrijden en leuke dingen regelen.

Zo gezegt zo gedaan gingen we lekker aan het strand eten en 's avonds ergens stappen. De volgende dag had ze van alles geregeld bij Kamala game reserve. Het kind wou gaan Abseilen en een "georgeslide" gaan doen! Op 400 meter hoogte! Damn. Ga ik slecht op! Wij vol goede moet de auto in om lekker op tijd (1300 uur) onze activiteiten doen.

Echter hebben we een kleinstukje de verkeerde kant op gereden, helemaal naar Grahamstown, wat precies 180 graden de verkeerde kant op was! Tegen een uur of 1500 komen we dan eindelijk aan, volgens afrikaanse begrippen is dit nog redelijk op tijd.

Eerst een game drive door een jungle en een berg zo stijl dat ik werkelijk dacht die jeep moet dadelijk om kantelen,… dat kan niet anders. Maar hoe krom en scheef en vele gaten waar we ook over heen reden de landrover bleef hem door boeken. Dan komen we op zo,n 300 meter hoogte en kan ook de land rover het niet meer aan dus, lopen we door de bush/jungle naar de cliffsite.

En ja hoor naar een half uur banjeren door smalle wegen door de jungle en langs een afgrond, waarvan je al misselijk word als je naar beneden kijkt met je ogen dicht. Komen we bij een steile wand waarvan we zouden abseilen. Alleen gingen we niet eerst abseilen maar die Georgeslide doen of foefie slide hoe je het ook wilt noemen.

En ja helemaal in de verte zie ik een andere rots wand met een paal die kabels heeft deze kant op. De bedoeling is dat ze willen dat ik van de ene berg naar de andere berg ga slingeren! Konden we nog een stuk lopen langs die afgrond, naar een andere kant van de berg. Je wordt gehaakt aan een touwtje en slingert van de ene kant naar de andere kant t is zo voorbij en erg leuk. Alleen je zit 400 meter boven de grond.

Doordat je zo hard van de ene kant naar de andere kant gaat, zit er een soort rem op die je eerst nog een heel eind terug slingert. Dus dan kom je heel rustig weer in het midden te hangen. En kun je genieten van het uitzicht. T is toch best relaxed als je hoogte vrees hebt. Ik vond t goed te doen in ieder geval. Dus gelijk door naar de abseil, hup je doet je gear aan. En voor je het weet zit je aan een touwtje naar beneden te lopen. Wat later natuurlijk springen werd.

Hoewel de abseil zelf maar 25/30 meter is zit je wel weer op de zelfde afgrond te balanceren als met de George slide, dat betekend dat als je achterom kijkt dat je weer 400 meter de diepte inkijkt.

Naaaaah ik weet nie of ik al gezegd had dat ik het niet zo op hoogtes heb…? Aan het eind kan ik alleen maar zeggen een ervaring voor het leven!! Terwijl ik nu nar beneden loop aan een touwtje zit ik natuurlijk te beven als een rietje dat ook maar 1 teug verwijderd is van knakken.

De volgende ochtend zijn we met zijn vieren lekker naar het strand geweest om even uit te waaien. En probeerden we zelf even de kerstsfeer te proeven d.m.v. met de welbekende rode muts op het strand te gaan rondbanjeren. Veel schik, lol, en zeker veel plezier gehad maar een wit strand staat niet gelijk aan wit sneeuw.

Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat we elke avond genieten van de culinaire voorzieningen in de stad en overal het uitgaansleven even uitproberen. Man man wat was ik kapot aan het eind van de vakantie het was werkelijk gekken huis t is net of je weer 17 bent en een weekje naar lloret de mar gaat en daar elke avond gaat stappen om vervolgens de volgende ochtend je schoonheidsslaapje te hervatten op het stradt.

En Kaapstad helemaal dat …ow nu ga ik toch even iets te ver. Allereerst nog even Port Elisabeth deze avond zijn we op de board walk geweest allerlei tenten die langs het water staan, alleen al het aanzicht als het nacht is en alle lichten schijnen als fonkelende vliegjes op het water heel leuk om je daar voort te bewegen. Volgende dag hadden we een afspraak met Tamba, een afrikaanse olifant.

Heel vroeg op 0900 uur om om 1100 uur er te kunnen zijn. Het was precies dezelfde kant op als het abseilen allen scheen het nu wat korter te zijn op een of rare onverklaarbare manier. Maar goed we zijn er prima op tijd, door onze weg voort te zetten op een 4x4 route die wij een beetje onderschat hadden.

Wij rijden net zoals altijd natuurlijk gewoon een golf1 en voor degene die het niet weten, die heeft geen 4 wiel aandrijving! Weer een leuke ervaring die je toch eens geprobeerd moet hebben.

Maargoed we klimmen op de olifant of "gentile giants" en het eerste wat door mijn hoofd scheurt is "waarom heb ik geen lange broek aangetrokken vandaag?" het moment dat het lompe beest op staat wordt ik van links naar rechts geschud en kan mij nog amper staaden houden. Als je er ook maar afglijd weet je dat je er geweest bent ik bedoel 4 ton op je bast is niet prettig.

Hoe meer ik van links naar rechts geschud wordt nu ook nog eens van voor naar achter merk ik dat de huid van een olifant erg hard droog en vol met haren zit wat heel akelig tegen mijn benen schuurt. Na de tour lopen we met de olifant naar de drinkplek, een voor mijn ogen grote troebele waterplas waar de vriendelijke reuzen even kunnen spelen.

Genieten van het uitzicht met als extra troef een biertje en een sigaretje (ik weet het t is misschien niet zo heel goed voor je maar op zo'n moment kan ik daar zo van genieten).

Even krijgen we de mogelijkheid om de beesten te voeren, die laat ik natuurlijk ook niet voorbij gaan. En voordat ik het weet vrommel ik mijn parmantige handje in de bek van het loge beest waarna ik door een slijmerige tong soepel uit zijn bek glijd. En weer met het volgende commando : "trunk up" begint het riedeltje weer van voor af aan.

Even denk ik hoe geweldig afrika wel niet is dat ik dit nu aan het doen ben. Die gedachte wordt heel snel verstoord door de volgende; is mijn hand eigenlijk al wel uit die bek? En vlug haal ik hem er alsnog uit (met 5 vingers).

s'Avonds nog even uit en gedag zeggen tegen ellen want we vertrekken naar Plattenberg baai. Deze rit, de rit naar platten bergbaai heeft werkelijk al mijn angsten en tegelijk ook mijn stiekeme avontuurlijke dromen gerealiseerd. Tuurlijk we zijn naar een big tree geweest was wel oke, maar dat is nog niets vergelijken wat er mij een brug verder stond te wachten.

Bloukrans bridge! Face your fear zeggen de borden highest of the world een andere. Hier word gebungy jumped! En ook ik heb me ingeschreven. Op 400 meter heb ik aan een touwtje gebungeld ik kan toch zeker ook wel van een brug afspringen………?! En ja dat kan ik!

Ik kan hier nu ellen lange teksten gaan schrijven hoe vet dit wel niet was, maar dat kan ik beter overlaten aan verbale communicatie want dan komt natuurlijk het enthousiasme beter naar voren. Voor nu moeten jullie het maar doen met de foto's. laat ik het zo zeggen als je eenmaal de dood in de ogen kijkt en je overleeft het… lach je je hele leven!

Als we aankomen in de backpakkers van Plattenberg baai duiken we gelijk de dvd kamer in om onze sprong nogmaals te bekijken (Wack Jack en Mini sprongen namelijk ook). De volgende dag besluiten we om op een oceaan safari te gaan, en ook dit was een gezegende dag geweest.

Niet alleen hebben we een groot eet festijn gezien van wel 100 (wilde) dolfijnen maar ook nog eens 12 walvissen gezien wat helemaal uniek is. Waarvan een een hele lange tijd met haar staart boven water blijft om, na horen zeggen, haar jong te voedden geweldig.

De dagraad breekt weer aan en onze reis gaat verder, deze keer staat de koers op Mossel baai een plaatsje nog ver ten oosten van het meest zuidelijke punt van Afrika maar nog altijd aan de kust. Wanneer we weer wakker worden moeten we besluiten of we wat gaan doen en zo ja wat we gaan doen?

We hadden de afgelopen nacht meer dan 12 uur geslapen dus we waren actief en vroeg op. Mini stelde voor om de gaan surfen en binnen een uur stonden we op het strand en hadden we een afspraak met Leon onze surf leraar. En deze dag hebben we de beginselen geleerd van de kunst van het surfen. En snel heel snel krijg ik en mijn reisgenoten het onder de knie.

Ook de volgende dag gaan we surfen en krijgen we pas echt een traktatie aan golven, die ik heel geleidelijk en goed kan surfen. Echt een super sport maar onwijs uitputtend. Natuurlijk was het pas later dat ik hoorde dat het wereldberoemde (in heel Mosselbaai bedoel ik dan) zeehonden eiland net iets verder dan een kilometer verder op zit. En van welk dier is de zeehond het favoriete voedsel?

Als we weer terug gaan naar de backpakkers in mosselbaai, kom ik weer een srtipfiguur tegen ene Mr. Magic een onwijs goede goochelaar met een overdosis humor en een klein beetje zelfkritiek. Wat een leuke kerel was dat ook hij bleef dankzij zijn werk een tijdje in mosselbaai. Vele avonden heeft hij ons vermaakt met zijn geweldige truuks waarbij wack Jack eens flink de lul was toen voor zijn ogen zijn horloge was gejat en ineens om de pols van de goochelaar zat.

Deze avond gingen we uit met een groep Hollanders uit den Haag stuk voor stuk ook lache gasten die onwijs plat hagenees lullen. Een avondje Harry Jekkers dacht ik bij mezelf en zeg nou eerlijk wie vind dat niet leuk? (Nou werkuluk wear ik had n krat pils op en kon near huis wachelen door de monsjijeur beckerslaan.)

De volgende nacht zou ik gaan stappen met Mr.Magic hij nam ons naar een welbekende open lucht discotheek ergens hoog in de bergen met allen de bergen als muren en zee als ingang.

Schitterend om hier te zijn bedenk ik me nogmaals. Dan word ik wakker en moeten we weer verder met onze reis en laat ik ook dit stadje met een goed gevoel achter. We hebben echter nog geen idee waar we verblijven tot ik een aanzichtkaartje vind met backpakkers in cape agulhas, het meest zuidelijke puntje van (zuid) Afrika. We droppen onze spullen en rijden door naar HET puntje, even lekker uitwaaien op de kruising van de Atlantische en Indische oceaan.

Dan op de catamaran van de backpakkers eigenaar die ons een heel wild ritje bezorgt heeft. Met 80km per uur schoten we over de golven. Waar ik zeker heel regelmatig een meter van mijn stoel schoot. En bijna op de stoel voor me belande waar hij nog stond te sturen. Heel apart dit ritje en kneiter hard.

s'Avonds zijn we naar een vis restaurant geweest waar ik de meest heerlijke maaltijd in mijn mik heb mogen douwen. Als voorafje een garnalenkelkie en het hoofdgerecht was een seekos pan. En eerlijk waar die seekospan was geniaal: mosselen, calamarie, squid, linefish en queen prawns allemaal stuk voor stuk zo vers als n kners.

De volgende dag begon rustig, even naar het strand geweest om te ontbijten en relxen natuurlijk, ik bedoel ben er nu toch, dus. En dan vervolgen we onze reis weer, richting Gansbaai deze keer om met haaien te zwemmen is dit the place to be.

Eerst nog een nachtje uitzingen in gansbaai backpakkers, wat heel zwaar viel. We waren namelijk erg vroeg in gansbaai en het hele dorpje is net zo groot als mijn broekzak. En zit helemaal vol met zeelui die echt nog heel cliché met een houten been rondlopen.

De volgende middag was het onze beurt om op de boot te gaan en in het water te duiken met de grote witte haai. Op de boot was alles dik voor elkaar we konden gratis eten drinken snoepen en fruit eten. Helaas voor mij had ik nergens echt behoefte aan. Want mijn plek op de boot was vlak voor een grote bak met vissen koppen die stonken als een zwerver die zich 3 weken niet gewassen heeft en zijn sokken probeert uit te trekken.

Na lang wachten op een haai werd ons geduld na 3 uur eindelijk beloond. Jacco, Stefan en ik waren de eerste vrijwilligers die mochten zwemmen met de witte haai snel springen we de kooi in en wachten op het signaal…………………..are u ready?.... dive dive dive. En onder ga je, heel voorzichtig probeer je al je ledematen binnenboord te houden en een glimps op te vangen van een haai.

Het zich was beroerd niet verder dan 3 meter. Dus word de haai nog dichter bij gelokt en dan zie je een gevaarte van een beest langzaam voor je neus voorbij zwemmen. De tweede keer deed de haai allerlei pogingen om het aas op te eten en zak ik zijn bek van binnen. En dat is echt een plek waar je niet wilt zijn. En alles zo dichtbij. Gewoon weg geweldig nu is ook de oceaan safari compleet.

Voldaan keren we terug en stappen we weer de auto in. Om eigenlijk naar Kaapstad te gaan. Alleen was het al te laat en niemand had zin om in het donker te klooien. Op ons pad kwam Hermanus een plaatsje tussen gansbaai en Kaapstad. Niet heel veel aan en toch uitgeput van de reis op de boot lagen we redelijk op tijd in bed, zodat we vroeg naar Kaapstad kunnen.

Tegen een uur of 2 smiddags in kaapstad komen we al de rest tegen: Martijn, Ruud en Jan (een vriend van martijn die is overgevlogen) de rest van de tijd is voorbij gegaan in een grote roes. Het was heerlijk om nog veel te doen in weinig tijd. En verveling was totaal geen optie.

Die avond gingen we gelijk stappen. En omdat de de veiligheid hier stukken beter was gingen we Longstreet op en lekker lopen. Longstreet is een "lange straat"(hoe kan het ook anders) waar heel veel kroegjes en café-tjes aan zitten. Voor het eerst gingen we een tent binnen waar alleen maar donkere mensen kwamen. En hadden hier een top tijd onwijs gezellig en opgelucht dat het hier wel gewoon kan.

De anti katerdag erop gingen we, samen met 4 dames uit de logde die ons heel vriendelijk de weg gewezen hebben, naar kaap de goede hoop en kaap punt. Pinguïns kijken en zwaaien op het puntje. Klinkt raar en saai misschien gezien het voorgaande maar het was erg lachen. Ook de terug weg was een erg mooie route via de westkust langs houtbaai. Een ongeloofelijk mooie omgeving is daar te zien echt geweldig.

Kerst avond is nu aangebroken en dat vieren wij aan het strand in een club genaamd La Med. Niet zo goede keuze deze avond beetje schrale tent en te druk. Dan is het 1ste kerst dag, en wat kun je beter doen op 1ste kerst dag dan de tafel berg beklimmen? Juist de lift nemen naar de top van de tafelberg.

Eenmaal boven heb je een uitzicht op oneindig, heel kaapstad onder je voeten en dat is een behoorlijk grote stad. Boven op de berg is nog een heel groot natuurreservaat, tja de berg is namelijk echt plat.

Dan breekt de avond aan en zoeken we een leuk restaurant om ons kerstmaal te nuttigen. Helaas alles zit dicht echt alles. Dus dat werd een armzalige bedoeling. Er was een fastfood restaurant open die alleen maar kip gerechten kocht. Ik dacht lijkt toch best op kalkoen toch? Diezelfde avond was het trouwens wel heel gezellig bij de lodge.
2de kerstdag was strand dag en gewoon ontspannen.

Terwijl de dag erna de wijnroute onder de loep werd genomen. Ik hou niet zo van wijn maar dit was toch wel heel leuk. En ik heb geprobeerd om het lekker te gaan vinden, vele verschillende wijnen konden we proeven, en dat heb ik gedaan. Minstens 20 verschillende soorten wijnen van Zuid-Afrika geven mij nog steeds de rillingen over mijn rug.

Mijn Kaapstad verhaal eindigt met een grote party ergens in een club "Opium" waar iedereen (ook nog een stel studenten uit Johannesburg) nog eens bijeen kwam om nog goed te feesten en te genieten van de geweldige sfeer en ambiance wat kaapstad te bieden heeft. Alles ging veel te snel, maar gelukkig op en top beleeft.