Beroemd?

Beroemd?

door Han Gunst & Jan Montagu

Deze week wordt onze hond, Meisje, één jaar oud! Waar blijft de tijd? Ze is een weesje van ongeveer 5 weken als ik haar vind in de township. Ze lijkt erg zielig zo helemaal alleen. Haar nesthaartjes helemaal in klitten, vies en vol teken.

Aanvankelijk is er geen haar op mijn hoofd die er ook maar aan denkt om dit vlooiennest te adopteren. Zo jong als ze is, zet ze onmiddellijk haar allersterkste wapen in. Ze kijkt me aan met haar mooie lichtgroene ogen alsof ze wilde zeggen: Wauw, wat vind ik jou lief! Watje dat ik ben heb ik haar dus toch in mijn auto meegenomen.

ZELF NAAR Zuid-Afrika?

Bekijk alle 199 reizen naar Zuid-Afrika

Ze wordt prompt wagenziek van de zenuwen. Ach, dat kan er ook nog wel bij. Eenmaal thuis zie ik pas goed hoe lelijk ze eigenlijk is. Ze is door ondervoeding broodmager en haar veel te knokige achterhand lijkt totaal uit verhouding met de rest van haar lijfje. Haar staartje heeft veel weg van een kleverige schoenveter. Haar kopje is een beetje scheef en haar te grote oren willen niet staan maar ook niet echt hangen. En zijn totaal niet in verhouding met haar kleine snuitje.

Door een goede verzorging gaat ze er al snel wat gezonder uitzien. Ze is lief, vrolijk, levenslustig en erg slim. We kunnen ons geen fijnere hond wensen. De dierenarts heeft me verzekerd dat het een kleine hond blijft. Leuk, denk ik nog want ik heb tot nu toe altijd grote honden gehad! Ze bemachtigt daardoor al snel een plekje als schoothond en gaat het liefst overal met ons mee. Het is een feest om haar mee te nemen in de auto, ze zit op de stoel naast me. Met die eigenwijze flapperende oren en serieuze blik vertedert ze me steeds weer. Ik ben zelfs zo maf om speciaal voor haar een extra blokje om te rijden zodat het feest voor haar wat langer duurt.

Naarmate ze opgroeit vragen mensen steeds vaker wat voor hondenras het eigenlijk is. Tja, geen idee! Wij noemen het maar een township special! Ze groeit wat harder dan onze dierenarts voorspeld heeft. Als ze nu op mijn schoot zit zie je mij niet meer! Haar lijkt het niet te deren. Haar status als schoothond is ze niet meer van plan op te geven!

Als Lyn,een Engelstalige kennis, me vraagt of ze een foto van Meisje mag hebben 'omdat ze zo'n mooie hond is' vind ik dat best raar. Oké, in mijn ogen is ze een mooie hond maar liefde maakt tenslotte blind! Ik geef haar een aardige foto van de hond en denk nog; het moet niet gekker worden!

Begin vorige week belt Lyn me op. Ze heeft een schilderij gemaakt van Meisje en haar leraar Braam Coetzee vindt het zo goed, dat het op de permanente tentoonstelling komt in het plaatselijk museum. Wij worden zonder hond, uitgenodigd voor de feestelijke opening van de tentoonstelling.

Ik moet eerlijk bekennen aangenaam verrast te zijn door het schilderij. Alle aanwezigen zijn het er over eens dat het een prachtige hond is en dat het schilderij goed gelukt is. Natuurlijk zijn we erg trots en staan net als Lyn te stralen! Het is ook vertederend dat op het kaartje bij het schilderij staat: Titel: MEISJE (girl)! Wie had ooit gedacht dat ons schurftig vullis bakkie een portret zou krijgen in het museum? Binnenkort wordt ze vast herkend op straat!

Zuid-Afrikaans spreekwoord:

'Jy kan 'n hond die blaf nie belet nie!'

Je kunt een mens niet beletten te praten!

Reizen Zuid-Afrika

Specialisten Zuid-Afrika

Stay tuned

Wil jij elke maand naar Zuid-Afrika?

  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief boordevol foto's, prijsvragen en insider tips.
  • Ook ontvang je speciale deals van onze partners.
  • En profiteer je van de leukste kortingen op reisproducten.

Aanmelden nieuwsbrief

Zuid-Afrika kenner